To program rezydencji dla kompozytorów, improwizatorów i artystów dźwiękowych mający na celu stworzenie platformy dla nowych form wyrazu współczesnej muzyki oraz szeroko rozumianej sztuki dźwięku. Jednym z celów programu AIR Sanatorium dźwięku jest wspieranie nowych, twórczych kuratorskich praktyk odnoszących się do tematu dźwięku i muzyki, a także poszukiwanie sensu skrzyżowaniu sztuki i technologii.
Artyści zaproszeni do programu przeprowadzą w Sokołowsku dwutygodniowe rezydencje, których skutki takie jak kompozycje, instalacje dźwiękowe lub prace teoretyczne zostaną zaprezentowane m.in. podczas trzeciej edycji festiwalu Sanatorium dźwięku 2016.
Artyści zaproszeni do programu AIR Sanatorium Dźwięku 2016: Keith Rowe, Michael Pisaro, Olivia Block, Valerio Tricoli, Alessandro Bosetti, Mario de Vega, Martin Howse, Stephen Cornford.
Kuratorzy programu AIR Sanatorium Dźwięku 2016: Gerard Lebik, Michał Libera, Zuzanna Fogtt.
A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko jest realizowane w ramach Programu Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro // Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016.Program Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Keith Rowe // A-I-R Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku
10.08-24.08.2016
Brytyjski muzyk Keith Rowe jest kolejnym gościem programu rezydencji dźwiękowych A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko.
Keith Rowe podczas rezydencji w Sokołowsku będzie kontynuował projekt Dry Mountain, zainicjowany w ubiegłym roku wspólnie z Gerardem Lebikiem, kiedy to muzycy nagrali improwizacje, a następnie wybrali kilkuminutowy fragment i utworzyli do niego partyturę. Do interpretacji tak skomponowanego utworu zostali zaproszeni instrumentaliści (Johnny Chang, Mike Majkowski, Bryan Eubanks, Xavier Lopez, Jonas Kocher, Gaudenz Bardutt, Emilio Gordoa), a także artyści wizualni (Bożenna Biskupska, Radek Szlaga, Alicja Bielawska, Daniel Koniusz), którzy na jego podstawie stworzą kolejne partytury graficzne możliwe do zrealizowania w różnorodnych konfiguracjach instrumentalnych. Całe przedsięwzięcie wpisuje się w szerszą tendencję do eksperymentów związanych z notacją muzyczną i interferencją dyscyplin sztuki.
Brytyjski muzyk i malarz, czołowy twórca elektroakustycznej muzyki improwizowanej (EAI) .
Współtwórca AMM – jednego z pierwszych europejskich zespołów free-improv. Założyciel supergrupy MIMEO, w skład której wchodzą najbardziej kreatywni artyści współczesnej sceny elektronicznej i elektroakustycznej (m.in. Peter Rehberg, Jérôme Noetinger, Phil Durrant, Marcus Schmickler czy Christian Fennesz).
Rowe zasłynął dzięki wykorzystaniu niestandardowych technik preparowania gitary oraz obiektów akustycznych, generatorów i transmiterów fal radiowych, tworząc złożone struktury improwizowane, nawiązujące do najświetniejszych dokonań studyjnej muzyki elektronicznej, elektroakustycznej i konkretnej.
Artysta nagrywa głównie dla wytwórni Erstwhile Records. Współpracował z tak znamienitymi twórcami jak Cornelius Cardew, Eddie Prévost, Christian Wolff, Howard Skempton, Jeffrey Morgan, John Tilbury, Evan Parker, Taku Sugimoto, Otomo Yoshihide, Sachiko M, Oren Ambarchi, Burkhard Beins czy Toshimaru Nakamura.
Michael Pisaro // A-I-R Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku
07-21.08.2016
Michael Pisaro jest kolejnym gościem programu rezydencji dźwiękowych A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko.
W ramach rezydencji artystycznej w Sokołowsku Pisaro stworzy nową kompozycje będącą kontynuacją jego koncepcji twórczej. Nad interpretacją szkiców do nowej kompozycji realizowanymi na początku rezydencji artysta będzie miał okazję i możliwość pracy z innymi artystami zaproszonymi na festiwal Sanatorium Dźwięku 2016. Celem rezydencji jest pokazanie twórczości jednego z najwybitniejszych kompozytorów współczesnych i przedstawienie jej polskiej publiczności, zważywszy na fakt że Pisaro nigdy wcześniej nie występował wo Polsce.
Michael Pisaro (urodzony w 1961 roku w Buffalo w stanie Nowy Jork) jest gitarzystą i kompozytorem. Członek grupy Wandelweiser Ensemble, skomponował ponad 80 utworów w bardzo różnych kombinacjach instrumentalnych, w tym kilku utworów na instrumentacji zmiennej .
Szczególnie duża kategoria prac Pisaro są utwory solowe, zwłaszcza seria 36 sztuk (pogrupowanych w 6 dłuższych prac) przez 3 leta w 156-koncertowej serii organizowanej przez Carlo Inderhees w Berlinie w latach 1997-1999. Kolejny solowy utwór pi (1-2594) był prezentowany na takich festiwalach jak Evanston – Illinois, Düsseldorf czy Huddersfield Contemporary Music Festival. Jego utwory często korelowały z poezją jak np. słynna Harmony Series która funkcjonowała jako antologia poetycka i kolekcja partytur niezdeterminowanych, July Mountain który był tłumaczniem na muzykę utworu poety Wallace’a Stevens’a czy translasja na dżwięk dziełSpinozy. Kolejnne pole jego zainteresowań to nagrania terenowe z słynnym już jego dziełem Transparent City (2004-2006).
Jego dzieła były prezentowane na takich znamienitych festiwalach jak World Music Days festivals (Copenhagen,1996; Manchester, 1998) and has also been part of festivals in Hong Kong (ICMC, 1998), Vienna (Wien Modern,1997), Aspen (1991), Chicago (New Music Chicago, 1990, 1991), Glasgow (INSTAL, 2009), Berlin (Maerzmusik, 2010), Sonorités (Montpellier, 2011) and others. He has held composer residencies in Germany (Künstlerhof Schreyahn), Switzerland (Forumclaque/Baden), Israel (Miskenot Sha’ananmim), Greece (EarTalk) and in the U.S. (Birch Creek Music Festival/Wisconsin).
Jego muzyka była wydawana w takich wytwórniach jak Edition Wandelweiser Records, Erstwhile Records, another timbre, slubmusic, Cathnor, HEM Berlin czy jego własnej Gravity Wave.
Jego muzyka klasyfikowana jest jako kontynuacja myślenia wybitnych twórców takich jak John Cage, Christian Wolff, Robert Ashley czy George Brecht.
Michael Pisaro zajmie się za rezydencji w Sokołowsku stworzeniem dwóch nowych kompozycji . Jedna z nich powstanie we współpracy z muzykami z ośrodka Wandelweiser (http://www.wandelweiser.de/) takimi jak Johny Chang czy Manfred Werder (kolektyw kompozytorów kontynuujących i rozwijających myśl Johna Cage’a), druga kompozycja powstanie jako realizacja inspirowania historycznym kontekstem Sokołowska .
Olivia Block // A-I-R Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku
06-15.08.2016
Open Air : Instalacja dźwiękowo-wizualna
Sierpień 2016, Sanatorium Brehmera, Sokołowsko, Polska.
Olivia Block jest kolejnym gościem programu rezydencji dźwiękowych A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko.
Podczas rezydencji artystycznej w Sokołowsku, Olivia Block stworzy pracę powiązaną z przestrzenią niszczejącego budynku dawnego sanatorium.
W swojej formie instalacja opiera się na wykorzystaniu odgłosów oddechu (zespół głośników), które nawarstwiając się i gęstniejąc, scalą się z prawdziwym dźwiękiem przestrzeni. Wielkie zasłony wykonane z luźno tkanej, bawełnianej gazy chirurgicznej, zostaną zawieszone pod sufitem i nad oknami wewnątrz sanatorium. Falując, będą łapać powietrze – symulując jego ruch jako ‘przepływ energii’. Open Air inspirowany jest historią sanatoriów, związanych z nimi historycznych koncepcji mechanizmów choroby oraz metodami leczenia gruźlicy.
„Instalacja odbywa się w ramach projektu A-i-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko realizowanego we współpracy z Programem Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro. Program Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro, realizowany w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016, został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.”
Kompozytorka i artystka dźwiękowa o wielkiej wrażliwości na brzmienie. Tworzy instalacje audio-wizualne, performance, dźwiękopisy, a także utwory na orkiestrę i zespoły kameralne. W swej twórczości wykorzystuje rozmaite instrumenty muzyczne i urządzenia elektroniczne, jak i techniki nagrań terenowych. Styl kompozytorski Block wychodzi od syntezy kameralistyki i elektroakustyki (Pure Gaze, Mobius Fuse, Karren). Formy gesturalnego wykonania podkreślają barwę dźwięku i dynamikę instalacji. Do częściowo improwizowanych, elektronicznych i multimedialnych kompozycji, wykorzystywane są dźwięki z taśm mikrokasetowych, wideo i slajdy 35mm, jak i różnorodne materiały (kawałki metalu, odłamki szkła). Prace Block odzwierciedlają jej zainteresowanie przestrzenią publiczną (sztuka site – specific), eksplorując dźwięk jako obiekt architektoniczny i koncentrując się na treściach pozamuzycznych. Block ma na swoim koncie udział w festiwalach w Europie, Ameryce i Japonii, m.in. Incubate (Tilburg), Festival del Bosque Germinal (Meksyk), SonicLight (Amsterdam), Kontraste (Krems), Dissonanze (Rzym), Archipel (Genewa), Angelica (Bolonia), Sunoni per il Popolo (Montreal). Ponadto jej realizacje prezentowane były podczas ICA (Londyn), MCA (Chicago), La Biennale di Venezia 52nd International Festival of Contemporary Music, The Kitchen (NYC), ISSUE Project RoomExperimental Intermedia (Brooklyn) i TIFF (Toronto), jak również w Muzeum Sztuki Współczesnej w Chicago, CONTEXT (Miami i NY), Millennium Park (Chicago), Wesleyan University (Connecticut), the Lincoln Conservatory Fern Room (Chicago), a także na “Echoes Through the Mountains” w 2006 roku podczas Olimpiady Zimowej w Turynie (Włochy). Swoje umiejętności rozwijała jako rezydentka w Mills College of Music, The School of the Art Institute of Chicago i The Berkley College of Music. Przeprowadziła również serię wykładów na uniwersytetach w Yale, Chicago i Indianie. Jej LP Karren (Sedimental, 2013) została wybrana „Best of 2014” przez magazyny The Wire, Pitchfork i Artforum, a sama artystka otrzymała tytuł “Osobowość Roku” wg Chicago Reader. Aberracja Światła, jeden z jej ostatnich autorskich projektów, dostępny jest pod szyldem wytwórni NNA tapes.
Olivia Block mieszka i pracuje w Chicago. Niedawno można było tam podziwiać jej Sonambient Pavilion, instalację zainspirowaną rzeźbami Harry’ego Bertoi. Obecnie pracuje nad nowymi kompozycjami na fortepian i organy.
Stephen Cornford // A-I-R Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku
15.05-29.05.2016
Stephen Cornford – artysta audiowizualny, autor licznych instalacji i performansów. Do swoich działań wykorzystuje głównie użytkowe urządzenia elektroniczne (magnetofony, radioodbiorniki, dyktafony itp.), poddając je znacznym przekształceniom i poszerzając ich możliwości ekspresyjne. Studiował rzeźbę w Slade School of Fine Art i Dartington College of Arts. Obecnie przygotowuje rozprawę doktorską pod kierunkiem Jussiego Parikki i Iana Dawsona w Winchester School of Art. Jest współorganizatorem festiwalu Audiograft w Oksfordzie i wytwórni płytowej Consumer Waste, a także jednym z członków-założycieli grupy Bristol Experimental & Expanded Film.
Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych (w Tokio,Berlinie, Brighton, Bergen, Ljubljanie i Londynie) oraz zbiorowych (Karlsruhe, Tokio, Bazylea, Wenecja, Łódź, Poznań). Nagrania muzyczne publikuje nakładem Cathnor Recordings, VLZprodukt, Senufo Editions, MoTA, Winds Measure, Rumpsti Pumsti. Współpracował m.in. z Benem Gwilliamem, Patrickiem Farmerem, Danielem Bennettem i Samuelem Rodgersem.
https://soundcloud.com/stephen-cornford
Migration (2015)
An installation for numerous factory-second cassette dictaphones. The mechanics and audio electronics of these machines have been subtly transformed – their simple motion, voltage and operative noise are combined into a visual and aural display reminiscent of the massed migrations of birds or insects. Obliquely referencing the appropriation of the term ‚Migration’ as a data process the work reflects on the global movement of consumer electronics as they pass from production to pollution in the ever accelerating life cycles between generations of technology.
_______
Alessandro Bosetti // A-I-R Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku
Alessandro Bosetti plays Leoš Janáček Notebooks
19.04-02.05.2016
Włoski kompozytor Alessandro Bosetti jest kolejnym gościem programu rezydencji dźwiękowych A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko.
Celem rezydencji będzie rozwinięcie opery radiowej Bosettiego pt. „The Notebooks”. W chwili obecnej funkcjonuje ona jako work-in-progress i w formie czysto dźwiękowej wygrała już konkurs Ars Acustica w 2015 roku. Punktem wyjściowym projektu Bosettiego są zgromadzone w archiwach w Brnie notatki wybitnego czeskiego kompozytora Leoša Janáčka. W czasach, kiedy niemożliwe było jeszcze nagrywanie otaczających nas dźwięków, posługiwał się on przed-fonograficznym sposobem rejestracji dźwięku – notacją muzyczną. W swych zapiskach nie używał jej jak zwykło się to robić do zapisania wyobrażonej kompozycji muzycznej, ale do zapisania faktycznie komponujących się w rzeczywistości dźwięków. W tym sensie można jego notatki potraktować jako swego rodzaju „nagrywanie przez nagrywaniem”. Podczas researchu w Brnie, Alessandro Bosetti wybrał kilkadziesiąt notatek Leoša Janáčka i postanowił wykorzystać je jako partyturę muzyczną do wykonania. W swym projekcie więc próbuje odtworzyć dźwięki otaczającej czeskiego kompozytora rzeczywistości – dziś. W swych interpretacjach wchodzi jednak dodatkowo w polemikę z zapiskami Leoša Janáčka tworząc szkatułkową konstrukcję. Celem rezydencji w Sokołowsku będzie przygotowanie nowej wersji dźwiękowej swej opery oraz stworzenie jej wizualnego odpowiednika odnoszącego się do notacji Janáčka. Rezultatem będzie więc praca audio-video na temat zapisków czeskiego kompozytora.
Alessandro Bosetti (1973) to kompozytor, performer i artysta dźwiękowy. Większość jego prac odnosi się do kwestii muzykalności języka mówionego i dźwiękowych aspektów komunikacji werbalnej, zwłaszcza nieporozumień i problematyki tłumaczenia. Znacząca część jego utworów to kompozycje na głos i elektronikę zacierające różnice między nimi. Komponował na zamówienia tak ważnych instytucji jak GRM w Paryżu, Roulette czy The Stone w Nowym Jorku, Cafe OTO w Londynie, WDR Studio-akustische-Kunst w Kolonii czy Deutschland Radio Kultur w Berlinie a także innych w Europie, Azji i Stanach Zjednoczonych. Uhonorowany takimi nagrodami jak Phonurgia Nova (2012) za kompozycję „636”, IDAF (2013) za „Mask Mirror”, Ars Acustica (2015) za „The Notebooks”. Współpracuje m.in. z Tonym Buckiem, Chrisem Abrahamsem (The Necks), Jennifer Walshe. Jako kompozytor współpracuje także z takimi zespołami jak Kammerenseble Neue Musik i Die Maulwerker w Berlinie czy Neue Vokalsolisten Stuttgarcie.
_______
Mario de Vega / Marcelina Wellmer
Phase Disorder // A-I-R Sanatorium Dźwięku 2016 w Sokołowsku
1-14.04.2016
Mario de Vega i Marcelina Wellmer są kolejnymi gośćmi projektu rezydencji dźwiękowych „A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko”.
„A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko” to projekt rezydencji dla kompozytorów, improwizatorów i artystów dźwiękowych tworzący platformę dla współczesnej muzyki oraz szeroko rozumianej sztuki dźwięku. Jednym z celów projektu jest wspieranie nowych, twórczych kuratorskich praktyk odnoszących się do tematu dźwięku i muzyki, a także poszukiwanie sensu skrzyżowania sztuki i technologii.
Phase Disorder
„Phase Disorder” stanowi serię rzeźb i narracji audiowizualnych z wykorzystaniem materiałów naturalnych i syntetycznych.
Dzięki wykorzystaniu techniki molekularnej i mikrofalowej, właściwości energii cieplnej i dźwięku, zjawisk psychoakustycznych i niejednoznaczności wizualnej jako elementów składowych, proces twórczy oparty został na zaburzeniu molekularnym wynikłym z interakcji z materiałami nieprzewodzącymi i przewodzącymi przeprowadzonej z wykorzystaniem zjawiska tarcia i załamywania się promieniowania mikrofalowego. W ten sposób, technologia mikrofalowa stała się narzędziem modyfikacji fizycznej struktury materiałów. Cały proces oraz jego efekt końcowy zostanie udokumentowany fotograficznie i zdigitalizowany w celu stworzenia ruchomych obrazów opatrzonych narracją, a ostatecznie przedstawiony szerszej publiczności w formie audio-wizualnego performansu.
Podczas rezydencji, duet będzie koncentrować się na poszukiwaniu zjawisk akustycznych w Sokołowsku. Artyści wykorzystają techniki nagraniowe oparte na metodzie inżynierii odwrotnej oraz zajmą się modyfikacją materiałów zastanych na miejscu w celu zebrania tworzywa na serię rzeźb i występ audio-wideo. W rezultacie, proces twórczy stanie się równoważnym elementem końcowego dzieła.
Pierwsza część procesu skupi się na produkcji serii rzeźb. Powstaną one poprzez podrażnienia cząsteczkowe różnorodnych materiałów za pomocą mikrofal. Tworzywem będą poliuretan, roztwory alkaliczne, glicerol, wodorotlenek sodu, materiały petrochemiczne, skóra, węgiel, krzem, półprzewodniki, miedź, złoto, aluminium i inne. Proces twórczy zostanie sfotografowany, a o pojedyncze kadry dokumentujące poszczególne etapy produkcji zostaną wykorzystane w etapie postprodukcyjnym.
Rezultatem projektu Phase Disorder będą dwa rodzaje prac:
– seria rzeźb autorstwa Mario de Vega.
– występ audio-wizualny Mario de Vega i Marceliny Wellmer.
Mario de Vega (urodzony w 1979 w Meksyku)
Mario de Vega tworzy instalacje site-specific, rzeźby oraz dźwiękowe dokumentacje zjawisk efemerycznych. Wykorzystując różne środki i techniki, de Vega bada zjawisko awarii, luk w zabezpieczeniu oprogramowania i symulacji. Jego prace wystawiano w Meksyku, USA, Kanadzie, Afryce Południowej, Indiach i Rosji. Mieszka i pracuje w Berlinie i w Meksyku.
Marcelina Wellmer (urodzona w 1975 r. w Polsce)
Marcelina Wellmer pracuje na styku sztuk wideo, instalacji i malarstwa, zgłębiając symbiotyczną relację pomiędzy człowiekiem a interfejsem kanałów komunikacji i mediami. W swoich poszukiwaniach przekracza granicę pomiędzy narzędziami cyfrowymi i analogowymi. Wellmer wykorzystuje utracone i odzyskane dane oraz oprogramowanie IT, badając proces kodowania i dekodowania wiadomości. Jej prace wystawiano w Europie, Australii, Kanadzie, USA Japonii. Obecnie mieszka i pracuje w Berlinie.
Organizatorem projektu jest Fundacja Sztuki Współczesnej In Situ, która współpracuje z wieloma ośrodkami i instytucjami, ukazując efekty pracy artystycznej rezydentów i przedstawiając metody oraz kontekst ich pracy twórczej.
A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko jest realizowane w ramach Programu Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro // Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016.
Zaproszeni artyści przeprowadzą w Sokołowsku dwutygodniowe rezydencje, których efekty takie jak kompozycje, instalacje dźwiękowe lub prace teoretyczne zostaną zaprezentowane m. in. podczas trzeciej edycji festiwalu Sanatorium Dźwięku, zaplanowanego na 12-14 sierpnia 2016 w Sokołowsku.
Artyści zaproszeni do rezydencji dźwiękowych w Sokołowsku: Keith Rowe, Michael Pisaro, Olivia Block, Valerio Tricoli, Alessandro Bosetti, Mario de Vega, Martin Howse, Stephen Cornford.
Kuratorzy programu: Zuzanna Fogtt, Gerard Lebik, Michał Libera.
Program Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
_______
Martin Howse // A-I-R Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku
Martin Howse, angielski artysta dźwiękowy, jest pierwszym gościem programu rezydencji dźwiękowych A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko.
A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko to program rezydencji dla kompozytorów, improwizatorów i artystów dźwiękowych tworzący platformę dla współczesnej muzyki oraz szeroko rozumianej sztuki dźwięku. Jednym z celów programu jest wspieranie nowych, twórczych kuratorskich praktyk odnoszących się do tematu dźwięku i muzyki, a także poszukiwanie sensu skrzyżowania sztuki i technologii. A-I-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko jest realizowane w ramach Programu Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro // Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016.
Zaproszeni artyści przeprowadzą w Sokołowsku dwutygodniowe rezydencje, których efekty takie jak kompozycje, instalacje dźwiękowe lub prace teoretyczne zostaną zaprezentowane także podczas trzeciej edycji festiwalu Sanatorium Dźwięku, zaplanowanego na 12-14 sierpnia 2016 w Sokołowsku.
Artyści zaproszeni do rezydencji dźwiękowych w Sokołowsku: Keith Rowe, Michael Pisaro, Olivia Block, Valerio Tricoli, Alessandro Bosetti, Mario de Vega, Martin Howse, Stephen Cornford.
Kuratorzy programu: Zuzanna Fogtt, Gerard Lebik, Michał Libera.
Program Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Martin Howse
Artysta dźwiękowy i teoretyk. Ukończył studia w zakresie sztuk wizualnych na Goldsmiths College w Londynie. Do swoich działań stosuje niestandardowy software oraz moduły do generowania i przetwarzania danych/kodów. Bada związki między fenomenami geofizycznymi, technologią cyfrową i ludzką psychiką, opracowując szereg koncepcji odwołujących się do animizmu i sytuacjonizmu.
W latach 1998-2005 przewodził grupie ap zajmującej się nowymi technologiami, a w szczególności wykorzystaniem elektronicznych odpadów, co przyczyniło się wzrostu zainteresowani estetyką glitch. Jego praca ap201 (wystawiona na pustyni Mojave) otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie VIDA 8.0 Art & Artificial Life (2005 r.). Wspólnie z Jonathanem Kempem założył platformę edukacyjną xxxxx, w ramach której zorganizowali dużą konferencję oraz cykl warsztatów i koncertów (2006 r.). Jest członkiem kolektywu Take2030.W ostatniej dekadzie aktywnie uczestniczył w programach laboratoryjnych, wykładał, publikował i występował na całym świecie. Mieszka w Londynie i Berlinie.
Podczas rezydencji w Sokołowsku Martin Howse, używając narzędzi i metod badawczych określonych w statement’cie „Psychogeophisics”, zrealizuje projekt na styku sztuki, geofizyki i technologii cyfrowych.